Μανωλεδάκης, Ιωάννης

(Θεσσαλονίκη 1937 –). Νομικός, καθηγητής πανεπιστημίου και συγγραφέας. Σπούδασε στη νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, της οποίας και αναγορεύθηκε διδάκτορας (1967). Αρχικά, σταδιοδρόμησε ως υφηγητής ποινικού δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συνέχισε ως επίκουρος καθηγητής (1973), επισκέπτης καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (1974-77) και τακτικός καθηγητής στο ΑΠΘ από το 1978. Διετέλεσε πρόεδρος του τμήματος της νομικής (1982-86), κοσμήτορας, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου, μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής, της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων, της Εταιρείας Δικαστικών Μελετών, ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού Υπεράσπιση, διευθυντής του περιοδικού Αρμενόπουλος, καθώς και μέλος πολλών επιστημονικών σωματείων. Έργα του: Προστασία της Πολιτικής Εξουσίας κατά τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα (1967), Διαλεκτική των Εννόμων Αγαθών (1973), Γενική Θεωρία Ποινικού Δικαίου (1976-81, 4 τόμοι), Ποινικό Δίκαιο (1985), Προσβολές κατά της πολιτειακής εξουσίας (1988), Επιβουλή της Δημόσιας Τάξης (1990), Μελέτες Α’ (1968-77), Μελέτες Β’ (1978-89), 7 θέσεις για το Δίκαιο και τη Δικαιοσύνη κ.ά. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε σχολικά διδακτικά βιβλία.